Friday, November 8, 2019
Friday, August 2, 2019
Tuesday, July 30, 2019
Saturday, September 1, 2018
අනුරාධපුර යුගයේ චිත‍්‍ර කලාව
අනුරාධපුර රාජධානියේ මුල් භාගයේ සිටම
ලංකාවේ චිත‍්‍රකලාව ඉතා දියුණු මට්ටමක පැවති බවට සාධක දැනට ශේෂ වී ඇති චිත‍්‍ර
වලින් පෙනී යයි. ඉතිහාසයේ සඳහන් තොරතුරු අනුව කි‍්‍ර.ව. 161-187 කාලයේදී රජකම් කළ දුටුගැමුණු රජතුමා විසින්
ඉදිකරන ලද ලෝවාමහාපායෙහි සැළැස්ම පිළියෙල කරන ලද භික්‍ෂුන් වහන්සේ එම සැලැස්මේ චිත‍්‍රය
වස්ත‍්‍රයක සිතුවම් කර දුන් බව කියැවේ. මෙයින් පෙනී යන්නේ එකල භික්‍ෂුන් වහන්සේලා
පවා චිත‍්‍ර ශිල්පයෙහි දක්‍ෂව විසූ බවයි. අනුරාධපුරයේ ස්ථාන කීපයකින්ම ලංකාවේ මුල්
යුගවලට අයත් සිතුවම් හමු වී ඇත. බොහෝ දෙනෙකුගේ දර්ශනයෙන් ඈත් වී තිබෙන වෙස්සගිරිය
ඉන් එක් ස්ථානයකි.
වෙස්සගිරියේ ගල් ලෙනක වියන්තලයේ තිබී
හමු වූ විශාල චිත‍්‍රයක කොටස් ගල් ලෙනේ වියන්තලයේ විනාශ වූ චිත‍්‍රයක
වර්ණ පදාස සහ රේඛා දක්නට ලැබේ. මේ චිත‍්‍රය සඳහා ලා රතු, කොළ සහ කළු වර්ණ භාවිතා කොට ඇත. මේ චිත‍්‍රය වියන්තලයේ අදින ලද විශාල
චිත‍්‍රයක කොටසක් විය හැකිය. මීට අමතරව අනුරාධපුර යුගයේ මුල් කාලයට අයත් සිතුවම්,
කාවන්තිස්ස රජු විසින් කරවන ලදැයි කියන
සිතුල්පව්වෙන් සොයාගන්නා ලද මුත්, ඒවා
සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ මැකී ගොස් තිබේ.
සිතුල්පව්වෙන් හමුවූ සිතුවමක කොටසක්
සිතුල්පව්වේ කටාරම් කැපූ ලෙනක් තුළ
පැරණි සිතුවම්වල ශේෂයන් හුණු බදාම තීරයක් මත සොයාගෙන ඇති අතර, එහි බුද්ධ රූපයක් හෝ භික්‍ෂු රුවක් ලෙස අනුමාන
කරන හිටි රුවක්ද, වා කවුළුවල සිතුවමක්ද, මුව අංතට්ටුවකින් සැරසූ පළදනාවක්ද ලාගත් මිනිස්
මුහුණක් ලෙස හඳුනාගත හැකි සිතුවමක්ද දක්නට ලැබෙන බව ඓතිහාසික මුලාශ‍්‍ර පවසයි. තවද,
ගොනාගොල්ල ලෙනක තිබී හමුවූ සිතුවම් වලින් දැනට
ඉතිරිව ඇත්තේ, දිග නටුවක් සහිත මලක් ගත් බෝසත් හෝ රජ
ලෙස හැඳින්වෙන රුවක් හා උඩුකය නග්න අංජලී මුද්‍රාවෙන් අත් එක්කොට පිරිමි රුව දෙස
බලා සිටින ගැහැණු රුවක් පමණි.
ගොනාගොල්ල ගුහාවෙන් හමුවු සිතුවමක
කොටසක්
එසේම රුවන්වැලි සෑයේ නැගෙනහිර
වාහල්කඩෙහි තිබී, කඳෙන් පැන නගින කොළ මල් හා දළු වලින්
සැදුම්ලත් ලියවැල් රටාවක් මෙන් නිරූපණය කරන ලද චිත‍්‍රයකි.
කලාශූරී ඇස්.පී. චාර්ල්ස් මහතා විසින්
රචිත පාරම්පරික සිංහල සිතුවම් නමැති ග‍්‍රන්ථයේ නැවත චිත‍්‍රයට නගා ඇති
රුවන්වැලිසෑයේ වාහල්කඩ සිතුවමක කොටසක
කලාශූරී ඇස්.පී. චාර්ල්ස් මහතා විසින්
රචිත පාරම්පරික සිංහල සිතුවම් නමැති ග‍්‍රන්ථයේ නැවත චිත‍්‍රයට නගා ඇති ගොනාගොල්ල
ගුහාවෙන් හමුවු සිතුවමක කොටසක්
මෙම චිත‍්‍රයේ කවය ඇතුළත මල් පෙතිවල
වසා සිටින කිදුරු රුවකි. එම කිදුරු රුව සඳහා රතු, කහ, නිල් වර්ණ භාවිතා කර තිබේ. රුවන්වැලි
සෑ නැගෙනහිර වාහල්කඩෙහි තිබී උරහිසද හරහා තබන ලද දණ්ඩක් දෑතින්ම අල්ලාගෙන සිටින
වාමනයෙකුගේ රුවක්ද වේ. මෙම සිතුවම් වල රේඛා ඉතා දක්‍ෂ ලෙස හසුරුවා තිබේ. තවද,
මිහින්තලේ කණ්ඨක චෛත්‍යයට නැගෙනහිරින් වූ
ස්ථූපයක පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව විසින් කරන ලද කැණීමකින් ධාතු ගර්භයේ බිත්තිවල
ඇද ඇති සිතුවම් කීපයක් සොයාගෙන තිබේ.
එහි දේව පිරිසක් නිරූපණය කර තිබේ.
සියලූම රූප පිරිමි දේව රූපය. දෙවිවරු පස් දෙනෙක් දැකිය හැකි අතර, දේව රූපවල අත්වලින් හැගීීම් ප‍්‍රකාශිතය. එක්
දෙවියෙක් දිග නටුව සහිත මහනෙල් හෝ නෙළුම් මලක් ගෙන සිටී. රූපවල දණහිසෙන් පහළ කොටස
වලාකුලින් වැසෙන ලෙස සිතුවම් කොට ඇත. හිස් පැලදුම් විචිත‍්‍රය. මාල, වළලූ, කරාබු ආදී ආභරණ සහිතය. රූප නිර්මාණය රේඛා වලින් සුදට හුරු පසුබිමක්
ඇතිව රතු, සහ කළු වර්ණ වලින් වර්ණ ගන්වා ඇත. මෙම
චිත‍්‍ර 8 වන සියවසට පමණ අයත් යැයි සැලකේ.
කලාශූරී ඇස්.පී. චාර්ල්ස් මහතා විසින්
රචිත පාරම්පරික සිංහල සිතුවම් නමැති ග‍්‍රන්ථයේ නැවත චිත‍්‍රයට නගා ඇති මිහින්තලේ
ධාතු ගර්භයක සිතුවමක කොටසක්
කලාශූරී ඇස්.පී. චාර්ල්ස් මහතා විසින්
රචිත පාරම්පරික සිංහල සිතුවම් නමැති ග‍්‍රන්ථයේ නැවත චිත‍්‍රයට නගා ඇති මිහින්තලේ
ධාතු ගර්භයක සිතුවමක කොටසක්
අනුරාධපුර යුගයේ කැටයම්
කැටයමක් යනු යම්කිසි මාධ්‍යයක් මත අර්ධ
උන්නතව හෝ අල්ප උන්නතව මතු කරන නිර්මාණයකි. මෙසේ අර්ධ උන්නතව හෝ අල්ප උන්නතව මතු
කරන ලද කැටයම් විශාල ප‍්‍රමාණයක් අනුරාධපුර යුගයෙන් හමු වී ඇත. ඒ අතර සඳකඩ පහන,
මුරගල, කොරවක්ගල, වාහල්කඩ කැටයම් මෙන්ම ඉසුරුමුණු
විහාරයේ කැටයම්ද වැදගත් වේ.
සඳකඩපහණ
සඳකඩපහණ යනු පූජ්‍ය ස්ථානයකට ඇතුළුවන
දොරටුව පාමුල ඇති අර්ධකවාකාර හැඩයෙන් යුතු කැටයම් සහිත ශෛලමය නිර්මාණයකි. මෙම සඳකඩ
පහණ තුළින් කලාකරුවා බෞද්ධයන් හට සුවිශේෂී පණිවිඩයක් ලබා දීමට උත්සාහ කල බව
විද්වත් මතයයි. මුල් කාලයේදී මෙය කැටයම් රහිත අර්ධකවාකාර ගල් පුවරුවක් විය.
පසුකාලීනව අගනා කැටයමින් යුත් කලා නිර්මාණයක් ලෙස වර්ධනය විය. ඉහළම තීරුව අලංකාර
කර තිබෙන්නේ ගිනිසිළුවකිනි. ඇත්, අස්,
ගව, සිංහ
යන සතුන් හතර දෙනා එකා පිටුපස එකා යන ආකාරයෙනුත්, ලියවැල් මෝස්තරය, හංසාවලිය එක් එක් තීරුවල නිර්මාණය කර
ඇත. මැද අර්ධ පද්මයකි. සඳකඩ පහණින් ජාති, ජරා, මරණ, ව්‍යාධි යන සතර පිළිබිඹු වන බව විද්වත් මතයයි. අනුරාධපුර යුගයේ හොඳම
සඳකඩපහණ අනුරාධපුර බිසෝ මාළිගය ඉදිරිපිට ඇති සඳකඩපහණයි.
අභයගිරි විහාරය ඉදිරිපිට සඳකඩපහණ
අනුරාධපුර යුගයේ තවත් සඳකඩපහණක්
මුරගල
මුරගල හෙවත් දොරටුපාල රුවද මුල්කාලීනව
පැවතියේ කැටයම් රහිත ගල්පුවරුවක් ලෙසය. පසුව එයට පුන්කලස, නයිපෙන හත සහිත නාගයා, බහිරව රූප යන අංග ක‍්‍රමක‍්‍රමයෙන් එක් වී පසුව
නාරජ මුරගල නම් ඉතා කලාත්මක මුරගලක් නිර්මාණය විය. පුන්කලස සහිත මුරගලක් අනුරාධපුර
පුරාවිද්‍යා කෞතුකාගාරයේ දක්නට ලැබේ. නයිපෙන හත සහිත මුරගල වැඩි වශයෙන් යොදාගෙන
ඇත්තේ ජලාශි‍්‍රතවය. උදාහරණයක් ලෙස කුට්ටම් පොකුණ දැක්විය හැකිය. මුරගල තුළ කැටයම්
කර ඇති බහිරව රූප දෙක, සංඛනිධි හා පද්ම නිධි ලෙස හඳුන්වනු
ලැබේ. මෙවැනි මුරගල් අභයගිරි වෙහෙරෙන් හමුවී ඇති අතර, අනුරාධපුර පුරාවිද්‍යාකෞතුකාගාරයේද ප‍්‍රදර්ශනයට තබා ඇත.
මුරගලෙහි කැටයම් රහිත ප‍්‍රාථමික
අවස්ථාව
පස්පෙන නාග රුව සහිත මුරගල
බහිරව රුව සහිත මුරගලක්
( ඉදිරිපස ඉහත බහිරව රුව සහිත මුරගල
දක්නට ඇත)
පුන්කලසක් සහ මල් කළඹක් අතින් ගත් නා
රජ රුව
ඉහත කී සියලමු අංග සමඟ මානව රුවක්
එක්වීමෙන් පරිපූර්ණ වූ මුරගලක් පසුව බිහි වී ඇති අතර, මානව රුවෙන් මිනිස් වෙස්ගත් නා රජෙක් පෙන්වන බව පිළිගැනේ. මෙම රුවේ
මුහුණ ශාන්තය. තරුණ පෙනුමකින් යුක්තය. කර්ණාභරණ හා ගෙලෙහි පැළඳි ආභරණ නිසා රූපයේ
ආකර්ශනීය බව වැඩි වී තිබේ. යටිකයට ජෝතියක් වැනි ඇඳුමක් ඇඳ සිටින අතර, රූපයේ පාමුල සංඛ නිධි හා පද්ම නිධි බහිරව රූප
දෙක නිර්මාණය කර ඇත. නා රජු අත ඇති පුන්කලස නෙළුම්වල් හා කොල වලින් පිරී පවතී.
අනෙක් අතින් ලියවැලක් අල්ලාගෙන සිටින අතර, එය ඉතා සියුම්ව කැටයම් කර ඇත. නා රජුගේ හිසෙහි කැටයම් සහිත ඔටුන්නක්
ඇති අතර, ඊට ඉහළින් නයිපෙන හතක් සහිත කැටයමකි.
එය වක‍්‍ර වූ තලයට සරිලන ලෙස ගලපා තිබේ. අනුරාධපුර යුගයේ හොඳම මුරගල ලෙස රත්නප‍්‍රාසාදයේ
මුරගල දැක්විය හැකිය.
කොරවක්ගල
පියගැටපෙළ දෙපස යොදා ඇති වක් වූ අත්වැල
කොරවක්ගල නමින් හැඳින්වේ. මෙය පඩිපෙළ නගින බසින අයට අල්ලාගෙන යාමටත් පඩිපෙලේ
අලංකාරයටත් නිර්මාණය වන්නට ඇත. කොරවක්ගලද ක‍්‍රමක‍්‍රමයෙන් විකාශනය වූ කලා අංගයකි.
මුල් කාලීනව එය කැටයම් රහිත වක් නොවූ
පැතලි පුවරුවකි. ක‍්‍රමයෙන් මකර මුඛයත් ලියවැලත් එක්ව මුරගල අගදී වක‍්‍රාකාරයෙන්
කලාත්මකව නිර්මාණය කර ඇත. මකර මුඛයෙන් පහළ ඇති කොටස විවිධ රූප වලින් යුක්තව නිර්මාණය
කර ඇත. නමුත් බොහෝ කොරවක්ගල්වල මකර රුවට පහළින් සිංහ රුව යොදා ඇත. මත්ස්‍ය රූප
සහිත කොරවක්ගල් හා ඇත් රූප සහිත කොරවක්ගල්ද හමුවී ඇත.අනුරාධපුර රත්නප‍්‍රසාදයේ හා
තොළුවිල ප‍්‍රදේශයේ කලාත්මකව නිර්මාණය කරන ලද කොරවක්ගල් දැකිය හැකිය.
රත්නප‍්‍රාසාදයේ කොරවක්ගල
ඉසුරුමුණියේ කොරවක්ගල
වාහල්කඩ
කණ්ඨක චෛත්‍යය
කණ්ඨක චෛත්‍යයේ වාහල්කඩ ගල් ටැඹක දක්නට
ලැබෙන නාග රුවක්
කණ්ඨක චෛත්‍යය පේසා වළලූ 4 කින් සමන්විත අතර, ගඩොලින් නිමවා ඇති මේ පේසා වළලූ මත හුණුගල් කුට්ටි අතුරා ඇත.වාහල්කඩ
යන්නෙහි සරල අර්ථය දොරටුවයි. චෛත්‍යයේ සතර දිශාවටම වාහල්කඩ සතරක් තිබී ඇති අතර,
දැනට වඩා සුරක්‍ෂිතව පවතින්නේ දකුණු සහ
නැගෙනහිර වාහල්කඩය. වාහල්කඩ ඉහළ කොටස ගඩොලින්ද පහළ කොටස හුණුගලින්ද නිමවා ඇත.
මෙම වාහල්කඩ කැටයම් සම්ප‍්‍රදාය සහ
වස්තු විෂය අතින් සුවිශේෂිත්වයක් දක්වයි. වාහල්කඩ නිර්මාණ ලක්‍ෂණ අධ්‍යනයේදී මෙහි
ඇති කැටයම් වර්ග කීපයකට බෙදා දැක්විය හැක.
සත්ව රූප – සිංහ රූප, ඇත්, ගව, අශ්ව, නාග, වාමන
පක්‍ෂි රූප – හංස රූප, මොණර රූප
මෝස්තර – ගිණිදැල්, පළාපෙති, ජ්‍යාමිතික හැඩතල, පුන්කලස්, විවිධ ආවාට සලකුණු, ගරාදිවැට
මෝස්තර, මකර ශීර්ෂ
වාහල්කඩ ඉහළ කොටසේ ප‍්‍රධාන විමානයකුත්
දෙපස කුඩා විමාන 2 කුත් ඇත. ඒ දෙපස ගල් කණු තිබේ. එම
ගල්කණු අලංකාර ලෙස කැටයම් කර ඇති අතර, ගල්
කණු මුදුනේ සත්ව රූපයක් ගලින් නිර්මාණය කර තිබේ.
වාහල්කඬේ පහළ තීරුව එක් තීරුවක් හංස රූ
වලින් සරසා ඇති අතර, අනෙක් තීරුව විවිධ ඉරියව්වලින් යුත්
වාමන රූප පෙලකින් සරසා ඇත. එම වාමන රූප විවිධ ඉරියව්වලින් යුතු චලනය සහ කි‍්‍රයාකාරීත්වයෙන්
පිරී ඇති ඒවාය. ඔවුන්ගෙන් කෙනෙක් සංගීත භාණ්ඩ වාදනය කරන අතර, තවත් අයෙක් හිස පහතට දමා අත් දෙකෙන් සිටගෙන
සිටී.
නැගෙනහිර වාහල්කඬේ වම් ශෛලමය ස්ථම්භය
පුන්කලසකින් ඉහළට නැගෙන ජීවන වෘක්‍ෂයකින් අලංකාර වේ.මෙහි තවත් ස්ථම්භයක ඉදිරිපස
කැටයම් තීරු මඟින් පනේල වලට බෙදා ඇත. මල් ලියවැලි රටාවන්, මොණරා සහ පැටවා, පුන්කලසින් විහිදෙන මල්කොල රටා ආදි කැටයමට නගා ඇත.
ඉසුරුමුණි කැටයම්
අනුරාධුපරයේ පිහිටි ඉතා මනරම් කැටයම්
වලින් හෙබි පූජනීය ස්ථානයක් ලෙස ඉසුරුමුණි විහාරය හැඳින්විය හැකිය. මෙහි ආරම්භය සහ
නාමය පිළිබඳව මේවන විටත් විවිධ මතවාද පවතින නමුත් මෙය දේවානම්පියතිස්ස රජු විසින්
කරන ලද්දක් බව සාමාන්‍ය පිළිගැනීමයි.අනුරාධපුර යුගයට අයත් විශිෂ්ඨ අල්ප උන්තක හා
අර්ධ උන්තක ලෞකික කැටයම් සමූහයක් ඉසුරුමුණි විහාරය සතුව පවතී. මේවා අතුරින්
ඉසුරුමුණි පෙම් යුවල, මිනිසා සහ අශ්ව හිස, ඇත් රූප හා රජ පවුල යන කැටයම් වලට වැදගත්
ස්ථානයක් හිමිවේ.
”ඉසුරුමුණි පෙම්යුවල”
මෙම කැටයම කි‍්‍ර.ව. පස්වන සියවසට පමණ
අයත් යැයි සැලකේ. ඉසුරුමුණි විහාරය අසල රන්මුසු උයනේ කරන ලද පුරාවිද්‍යා කැණිම්
තුළින් මෙම කැටයම සොයාගෙන ඇති අතර, එය
අඩි 3 1/2 ක් පමණ උසින් යුතු අර්ධ උන්නතව ගලින්
නෙලන ලද ස්තී‍්‍ර පුරුෂ රුවක් සහිත කැටයමකි. ගුප්ත කලා ලක්‍ෂණ විදහා දක්වන මෙම
කැටයමෙන්, එක් කකුලක් නවා වාඩි වී සිටින
පුරුෂයාගේ නමාගත් කකුල මත වාඩි වී සිටින නාරි ලාලිත්‍යයෙන් පිරි ලැජ්ජා මුසු
කාන්තාරුවක් නිරූපණය කෙරේ. මෙයින් ශාලිය-අශෝකමාලා නිරූපණය වන බවටද, යුධ සෙබලෙක් සහ ඔහුගේ පෙම්වතිය නිරූපණය වන බවටද
වශයෙන් විවිධ මත පවතී.
රූපවල දෙනෙත් හා තොල් අග මතුවන මද
සිනහව භාව ප‍්‍රකාශනාත්මක ගුණයෙන් යුක්තය. පෘෂ්ඨිමත් ලෙස නිම කරන ලද ශරීර අඟපසඟ
ශරීරයට ඇලීගිය ලෙස වස්ත‍්‍ර නිරූපණය ආදී ලක්‍ෂණ තුළින් මෙය ගුප්ත කලා ලක්‍ෂණ සහිත
නිර්මාණයක් බව පැහැදිලි වේ.
”මිනිසා සහ අශ්ව හිස”
ඉසුරුමුණියේ පොකුණට ඉහළින් ඇති පර්වත
මුහුණතක, අර්ධ උන්නතව නෙලා ඇති මහාරාජ වාඩි වී
සිටින පුරුෂ රුවක් හා මිනිසාගේ හිසට පිටුපසින් වම් උරහිසට ගෑවෙන ලෙස නිමවා ඇති
අශ්ව හිසක් සහිත මෙම රුව පල්ලව කලා සම්ප‍්‍රදාය අනුව නිර්මාණය වී ඇත. මෙම කැටයම 7 වන සියවසට පමණ අයත් යැයි සැලකේ. මිනිස්රුව
වාඩි වී සිටින ලක්‍ෂණ පෙන්වතත් ආසනයක ලක්‍ෂණ නොදැක්වේ. ශරීරය සෘජුය. උරහිස් පළල්ය.
ශක්තිමත් හා නිරෝගී බව විදහා දක්වයි. ශරීරය හිනෙන් උඩ කොටස නග්නව පවතින අතර,
පහළ කොටස සියුම් සළුවකින් වැසී පවතී. හිසේ
ජටාවක් පැළැඳි ස්වරූපයක් දරයි. ශරීර අවයව දික් බවින් යුතු වන අතර, ආභරණ අඩුවෙන් යොදා ඇත. කණ්වල බර කර්ණාභරණ
දිස්වේ. මෙම කැටයම පිළිබඳව උගතුන් විවිධ මත පලකර ඇති අතර, මිනිස් රුවෙන් සෙබලකුද, කපිල සෘෂිවරයාද, වැස්සට අධිපති පර්ජන්‍ය දෙවියන්ද, අශ්ව හිසෙන් අග්නිද දැක්වෙන බවට මත පළ වී ඇත.
”රජවාසල දර්ශනය”
දැනට ඉසුරුමුණි කෞතුකාගාරයේ ප‍්‍රදර්ශනයට
තබා ඇති ”රජ වාසල දර්ශණය” නැමැති කැටයමද අර්ධ උන්නතව නෙලා ඇති ගල්
කැටයමකි. අර්ධකවාකාර ගල්පුවරුව මැද උදාර පෙනුමෙන් යුත් පුරුෂයෙකු වාඩි වී සිටී.
ඔහුගේ හිසේ දිගැටි ඔටුන්නකි. මුහුණ ප‍්‍රසන්න වන අතර, උරහිසෙන් පහළට වැටෙන පූන නූලකි. අනෙක් රූප 4 ප‍්‍රධාන රූපයට වඩා ප‍්‍රමාණයෙන් කුඩාය. මේ කැටයම තුළින් දුටුගැමුණු
රජු හමුවට පැමිණි සාලිය-අශෝකමාලා නිරූපණය වන බවට මත පවතී.
”දිය කෙලින ඇතුන්”
ඉසුරුමුණි පොකුණ ආශි‍්‍රත ගල් තලයේ
අර්ධ උන්නතව නෙලා ඇති කී‍්‍රඩා ඉරියව්වෙන් යුත් ඇත් රූප, ”දිය කෙලින ඇතුන්” කැටයම ලෙස හඳුන්වනු ලබයි. හොඩින් දියගෙන ඉහළට විසිකරන ඇතාගේ චලන
ඉරියව්ව මෙහි මනාව පෙන්වා ඇත. ගලෙහි එක් පැත්තක තනි ඇත් රූපයක් හා අනෙක් පැත්තේ
එකට සම්පිණ්ඩනය කල ඇත්රූප තුනක් ද ඇත. මින් ඇතුන් දෙදෙනෙකුගේ ඉදිරි පෙනුමද කුඩා
ඇතෙකු විලෙහි ලැග සිටින ආකාරයද පිළිබිඹු කර ඇත. මෙම ඇත් රූපවල කැපී පෙනෙන වැදගත්
ලක්‍ෂණය වන්නේ, ඇතුන්ගේ ඉදිරි පෙනුම කෙටිකර දැක්වීම
හෙවත් ක්‍ෂය වෘද්ධි ලක්‍ෂණ මතුකර තිබීමයි. මීට සමාන ඇත්රූප සහිත කැටයම් රන්මුසු
උයනේ පොකුණු ආශි‍්‍රතවද නිර්මාණය වී ඇත.Friday, August 31, 2018
දැනුම් කෙතෙන් දැනුම් මිටක්: මහනුවරයුගයේ චිත‍්‍...
දැනුම් කෙතෙන් දැනුම් මිටක්:
මහනුවරයුගයේ චිත‍්‍...: මහනුවර යුගයේ චිත‍්‍ර සහ මූර්ති කලාව මහනුවර යුගයේ මූර්ති අනුරාධපුර පොළොන්නරු...
මහනුවරයුගයේ චිත‍්‍...: මහනුවර යුගයේ චිත‍්‍ර සහ මූර්ති කලාව මහනුවර යුගයේ මූර්ති අනුරාධපුර පොළොන්නරු...
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
ජී.එස්. ප්රනාන්දු ජී.එස්. ප්රනාන්දු උපත ලැබුවේ බෙන්තර නගරයේ සුදංගොඩ ප්රදේශයේය. ඔහුගේ පියාගේ අභිප්රාය වූයේ ඔහු ආයුර්වේද වෛද්යවරයෙකු බවට... -
මහනුවර යුගයේ චිත‍්‍ර සහ මූර්ති කලාව මහනුවර යුගයේ මූර්ති අනුරාධපුර පොළොන්නරු...
